دیدار با پروفسور

من برای ادامه ی تحقیقاتم در کویر مرکزی ایران باید به دیدن استاد بزرگی  می رفتم که امروزه در ایران و جان لقب « پدر کویر های ایران » را به وی نسبت می دهند . شخص بزرگواری که عناوین زیر ماحصل تلاش وی در کرسی علم و دانش است . و خورده اطلاعات من در مقابل استاد موج کوچکی بود که  در اقیانوس اطلاعات ایشان ناپدید گشت .

متولد 1310 در شهرستان گرمسار است ، البته اصل و نسب اصلی ایشان مربوط به دهی به نام خود ایشان در ضلع جنوبی گرمسار است و از ملاکین بزرگ آنجاست ، تحصیلات ابتدایی در این شهرستان و تهران و تحصیلات عالیه در آلمان ، دکترای رشته ی کشاورزی و جوایز ی به ایشان اهدا شده است ، اولین عضو علمی دانشگاه ارومیه 1345 ، انتقال به گروه آموزش جغرافیای تهران ، اواخر 1347 ، سمت ها با حفظ وظایف آموزشی دانشگاه تهران ، مدیر کل دفتر مطالعات آموزشی دانشگاه تهران – 1348 – 1354 و بنیانگذار و ریس مرکز تحقیقات مناطق کویری و بیابانی ایران وابسته به دانشگاه تهران ، (1354- 1358 ) .

تالیف 22 جلد کتب و ده ها مقاله علمی چاپ شده به زبانهای ، فارسی ، آلمانی و انگلیسی ، بیش از 400 فقره سخنرانی در مجامع علمی داخلی و خارجی ، عضویت در چندین مجامع علمی داخلی و بین اللملی مانند ، شبکه آ ب خاور میانه ، هیات امنای صلح سبز ( جبهه ی سبز ) .

هیت مدیره ی بنیاد مطالعه ی آسیایی ، ریس کمته ی بیابان زدایی انجمن متخصصان محیط زیست ایران و …راهنمایی بیش از 33 فقره رساله ی دکتری دانشگاهها ، انجام چندین طرح تحقیقاتی ( شناسایی بیابان لوت ، گرو ههای آموزشی دانشگاه تهران و غیره ) .

افتخارات کسب شده : همکاری در تاسیس وزارت علوم و دانشکده کشاورزی و دام پروری ، « رضاییه » ( ارومیه ) ، بیانگزار مرکز تحقیقات مناطق کویری و بیابانی ایران و دانشکده کویر شناسی در دانشگاه سمنان ، 5 سال تحقیق در بیابان لوت ایران ، کشف ویژگیهای جدید ومنحصر به فرد در جهان ، احراز رتبه دوم در طرح کارایی علمی دربین 1367 نفر از اعضای هیات علمی دانشگاه تهران در سال های تحصیلی 1367 تا 1373.

انتخاب به عنوان استاد نمونه در سال 1377 ، به کرات مورد تشویق و قدردانی قرار گرفتن از طرف مقامات و دانشگاهها و وزرا ( علوم و فرهنگ و ارشاد ) ، انتخاب به عنوان شخصیت برجسته علمی و مفاخر فرهنگی استان زادگاه ( سمنان ) ، احراز 3 پایه ترفیع ( استادی ) در یک سال ، سال 1379 ( دو پایه تشویقی ) ، دریافت جایزه کتاب بر تر استان سمنان ، گذراندن مراحل استاد یاری ، دانشیاری و استادی ، استاد  برگزیده  سال 1380 ، برنده جایزه ( مهرگان علم ) تالیف بهترین کتاب سال 1380، پژو هشگر نمونه ی سال 1384 ، ضبط و ثبت شرح احوال و زندگی و فعالیتهای ایشان در سازمان اسناد و کتابخانه ی ملی ایران  سال 1386 ، انتخاب به عنوان مولف برگزیده دانشگاه تهران .

ارایه نظریه ی جدید درباره کویر ها1387 . نامگذاری بزرگ ترین پارک جنگلی – تفریحی گرمسار به نام « پارک نام ایشان » 1387 .نصب تندیس پروفسور در میدان شهر گرمسار توسط شهرداری گرمسار 1390 تاسیس یک سایت 4 زبان خارجی برای پروفسور توسط یک دانشمند ایرانی مقیم آلمان .از افراد بنام و صاحب نام ایران در تقدیر از چهره های ماندگار ایران توسط سازمان صدا و سیما ایران ، ارایه مستند زندگی ایشان . تقدیر و تجلیل از وی به خاطر شایستگی کاری و آثار پر فروش . از طرف رییس دانشگاه تهران ، نامگذاری پارکی به نام وی در شهرستان آران بید گل در کاشان  در سال 1392 . ایده پرداز و توسعه کشور مانند نظریه ی جدید در رابطه با کویر ها ( نمکزار ها ) و هجوم ریز گردها ارز کشور های بیگانه و مسئله ی دریاچه ی ارومیه …و وجود صدها اثر علمی و پژوهشی از برکات این دانشمند منحصر به فرد ایرانی می باشد .

با توجه به شرح احوالات روبرو شدن با چنین شخصیت علمی برجسته ایی برایم دشوار بود ولی باید این کار صورت می گرفت پس ، با هر زحمتی بود وقت ملاقات با «  پروفسور پرویز کردوانی » استاد مسلم ، و پدر علم کویر های ایران را بدست آوردم و استاد قبول فرمودند من مطالب و دست نوشته هایم را مرور و نظر نهایی را در مورد تحقیقاتم عنوان دارند ، من تنها 15 دقیقه وقت داشتم تا کل ماجرا را برای ایشان نقل کنم ، و از این بابت بسیار مضطرب و نگران بودم تا حق مطلب ادا نشود ، برای همین با دلهره زنگ آپارتمان 4 طبقه ایی که استاد آدرس آنرا در زعفرانه به من داده بود به صدا در آوردم و صدا یی جذاب از پشت آیفون مرا به داخل فرا خواند . استاد در آستانه ی د ر به انتظار من و عبدالرحیم ایستاده بود ، تا زمانی که روی مبل و صندلی راحتی منزل ایشان قرار گرفتیم مشغول خوش بش و احوال پرسی با ایشان بودم . چیزی نگذشت که استاد با یک سینی مخلفات به سراغ ما آمد و و خود شخصا از ما پذیرایی کرد من تلفنی سر نخهایی فشرده از تحقیقاتم را در اختیار استاد قرار داده بوده و در فاصله ایی که در اختیار داشتم ، مطالب را جسته و گرخته برای وی توضیح دادم . با بسیار یاز چهره های علمی روبر شده بودم ولی اصلا برخوردی که وی با ما داشت بسیار دلچسب و مورد پسند بود و با تمام اخلاص تمام سئوالات مرا پاسخ گفت و روی گشادی وی در مهمان نوازی استرس اولیه ی مرا به آرامش تبدیل کرد . خودم را معرفی کردم بیاضه و اطراف آنرا به خوبی می شناخت و سفر های متعددی به منطقه در سالهای انجام و جاهایی را بلد بود که من با اینکه 20 سال در منطقه بودم هنوز پا نگذاشته بودم . مو ضوع اصلی و سر فصل عناوین تحقیقی من در رابطه با تشخیص گرمترین نقطه کره زمین در بیابان لوت مرکزی به دست ایشان بود که شرح مفصل این نظریه را در اسناد خود منتشر کرده ام و چیزی که اصلا انتظار آنرا نداشتم این بود که استاد از دست نوشته ها و نظریاتم خوشش بیاید و آنرا تحلیل نمایی و ماحصل این برخورد و ملاقات چیزی نزدیک به 3 ساعت طول کشید و بعد از آن استاد پیرامون زندگی شخصی خود پرداختند و با حسن اعتمادی که ما پیدا فرمودند از خاطرات جوانی خویش برایمطالبی را سخن راندند که لازم دانستم این مقاله را با احترام تقدیم دوستان و علاقه مندام ایشان و بالاخص همسر محترم ایشان « بانو فریده گلبو » که خود از نویسنده گان و برجستگان اهل قلم در ایران و آثاری از ایشان بر جای مانده است نماییم.

استاد سخن از زمانی آغاز نمود که وی برای تحصیلات به آلمان رفته بود و برای امتحان و پایان نامه ی نهایی ، قصد کرد که محصولات امتحان نهایی را در خاک ایران کشت و تحقیقات خود را روی خاک کویر به جهانیان نشان دهد برای همین  مجبور شد که یک تن از خاک ایران را برای کشت توسط هواپیما به آلمان حمل و با کشت محصولات ، بهترین حاصل بدست آمده  از آن وی و خاک کویر ایران شد و این فعالیت دکتر در قلب اروپا باعث خوشحالی هموطنان گردید و برای همین ، استاد را در کالسکه ایی گذاشته و شادی کردند .

استاد تمامی آلبوم عکسهای آنروز را برای ما آورد و حتی بار نامه ی حمل خاک به آلمان و کرایه ی پرداختی را هم رویت کردیم . عبد الرحیم که در تمامی راه علم و پویایی مرا یاری کرد. فرصت را غنیمت شمرد و آثار را با عکس به ثبت رسانید و حضور ایشان در کنارم باعث دلگرمی بود . سراسر خانه ی ایشان پر بود از هدیای بسیاری که از طرف وستان و ارگانهای مختلف کشور داخلی و خارجی و هدیه های بسیاری از طرف دانشجویای به وی اهدا گشته بود ، به نظر استاد کویر مرکزی ایران ف به غلط به نام کویر اطلاق می گردد و مردم و حتی در کتاب های درسی این اشباه مرتب تکرار می گردد ، در حالی که عنوان کویر به زمینهای شور و تلخی اطلاق می گردد  که توانایی هیچ رستنی در انها مشاهده نمیگردد و باید مرکز ایران را به نام با مسمای « بیابان مرکزی ایران » خطاب کرد چون اصولان بیشتر این زمینها توان کشاورزی و بر داشت محصول و درصد غلظت املاح در آن کمتر است .

تلفن استاد مرتب زنگ می خورد و از خبر نگار و صدا سیما بگیر تا دوستان نزدیک با وی در تماس بودند ، و برایم جالب بود که ایشان در سن با لا اینقدر پر انژی باشند ، وی معتقد بود که در یاچه ی ارومیه که از طرحهای لاینحل و رو به زوال در ایران است باید خشک شود …و دلایل خاصی برای این طرح داشتند و صد ها مسئله که از قلم کوچک من عنوان آنها بر نمی آید و این ملاقات بار علمی بسیاری برایم داشت و بعد از آن من چندین بار دیگر ایشان را ملاقات کردم . و حاصل چیزی نبود جز به عمل کار براید که دوصد گفته چون نیم کردار نیست …..