مرگ پرویز رجبی

ایلنا: پرويز رجبي به دليل عوارض ناشي از سرطان در منزلش درگذشت.

رجبي
در 27 ارديبهشت 1318 در روستاي امامقلي، حدود 40 کيلومتري قوچان، به دنيا
آمد. کودکي را در زادگاه پدرش در روستاي «آق‌کند»، بين ميانه و زنجان سپري
کرد و در همان‌جا به مدرسه‌ي ابتدايي رفت. وي در مشهد ديپلم گرفت و به
استخدام اداره‌ي فرهنگ قوچان (آموزش و پرورش کنوني) درآمد. در سال 1338 به
تهران آمد و در بانک صادرات استخدام شد و تا 1342 در آن بانک کار مي‌کرد.پرويز
رجبي در سال 1342براي ادامه‌ي تحصيل به آلمان رفت و در سال 1349 با مدرك
دكتري از دانشگاه «گوتينگن آلمان» به ايران بازگشت و پس از آن به استخدام
دانشگاه اصفهان درآمد و بعد از مدتي توسط ساواک اخراج شد. پس از اخراج از
وزارت علوم و آموزش عالي در سال 1351سرانجام مرکز تحقيقات ايران‌شناسي را
تأسيس کرد. او در 1367 مجدداً به آلمان رفت و به مدت شش سال به تحقيق و
تدريس در دانشگاهاي «ماربورگ» و «گوتينگن» مشغول بود.

رجبي در 1373
به ايران بازگشت و رياست بخش ايران‌شناسي دايرةالعمارف بزرگ اسلامي را تا
حدود پنج سال پيش به عهده گرفت. رجبي در 1379 براثر سکته مغزي و فلج شدن
نيمي از بدنش خانه‌نشين شد، اما هم‌چنان به کار تحقيق و ترجمه اشتغال داشت.

در پاييز و زمستان 1389 يک دوره سخت بيماري و شيمي‌درماني را تحمل کرد و سرانجام شامگاه گذشته ـ 21 بهمن ماه ـ از دنيا رفت.

وي
در فاصله‌ي سال‌هاي 1358 تا 1361 مدير مسئول و سردبير مجله‌ي «فرداي
ايران» نيز بود، او همچنين چند سال‌ در دانشگاه شهيد بهشتي تدريس مي‌كرد.

از
جمله آثار منتشر شده توسط وي مي‌توان به «هزاره‌هاي گمشده»، «سده‌هاي
گم‌شده»، «ايران‌شناسي»، «تاريخ ايران در دوره ايلامي»، «تاريخ ايران در
دوره سلوکيان و اشکانيان»، «کريم خان زند و زمان او»، و «از زبان داريوش»
اشاره كرد. همچنين كتاب‌هايي مانند «كوير ايران»، «ماركوپولو در ايران»،
«شهرياري ايران» و «هنر جهان اسلام» ازجمله آثاري هستند كه توسط وي ترجمه
شده است.