«قنات بیاضه» وفادار همیشگی بیاضه

به لطف و عنایت خداوند و همت اهالی ساکن در بیاضه و تدابیر شورا و دهیاری بیاضه آقایان سید نبی هاشمی و آقای طاهری بار دیگر آب حیات به رگهای بیاضه باز گشت و این مهم در حالی انجام شد که آب بیاضه به کلی در پایابها یافت نمی شد  و مردم مجبور بودند که از آب لوله کشی بیاضه که مزه آن شور و تلخ است به عنوان آب شرب و خوردن استفاده کنند .

پایاب سرآبون که اولین مظهر قنات در مرکز بیاضه است آبی زلال را در اواخر عید امسال به رو آورد که آنرا مدیون بسیاری از عزیزانی هستیم که در حدود یک ماه پیش در دل سرد تاریک قناتهای فرو ریخته از آب باران زحمت کشیده و آستین همت بالا زدندتا بیاضه پیش مهمانان نوروزی شرمنده نباشد ، باور بفرمایید باید قطره قطره آب بیاضه را همانند اشک چشم به شما هدیه شد بدانید .

از مشخصات عمومی قنات بیاضه طول مادر چاه آن است حدود 90 متر است ، سیستم قنات در دوران ماقبل اسلام چیزی حدود 3000 سال پیش با انتقال 14 کیلومتری آب از دو چاه آب شور و شیرین به سمت بیاضه هدایت شده است ، سیستم جمع آوری آب «نشت آبی» و مهمترین دلیل اینکه بیاضه روزی جزیزه دریایی بوده همین زمین و سیستم قنات بیاضه است که نشان میدهد این منطقه روزی چاله عمیق بوده که توسط املاح باران پر شده  ، که بحث مفصل آن در کتابی تحت عنوان « اسرار تتیس در کویر مرکزی ایران » به زودی منتشر خواهد شد .در واقع آنچه که امروز شاهد آن در بیاضه هستیم آب گوارایی است که  جدا از مصرف شرب جهت کشاورزی بیاضه اهمت دارد .

بیشتر آب اشامیدنی امسال به علت عدم وجود اب مناسب در قنات از چشمه نیستان در 5 کیلومتری بیاضه از دل کوه تامین شد و بارها دیدم و شنیدم که مردم به دل کوه و طبیعت رفتند و از آب شیرین و زلالی در که در چاله های رود خانه نیستان جمع شده بود برای استفاده به بیاضه می اوردند . نیستان امروزه یکی از مناطق تفریحی و استراحتگاهی در دل طبیعت در دل کوه بزرگ بیاضه به نام اسب رسول شده است.