شاه وفا

دیوان فاضل , [23.12.24 08:16]
ای سازو نوای زندگانی🌸

شور و شعف و باغ جوانی🌸

خورشید دلت گرم و فروزان🌸

فرخ چو ستاره شمع سوزان🌸

کن دیده بخود حسد بسوزان🌸

چشمی زنظر به کس مدوزان🌸

این نازو کِرشم و خال ابرو🌸

زیرو زبرو کمند گیسو 🌸

دارنده آن دو چشم آهو 🌸

آن تن ظریف و برگ آلو 🌸

آینه جمال و دلبران را 🌸

آن دوطاق باز ابروان را🌸

آن صورت و ناز گرم بوسه🌸

آن ناز گل محو به کیسه! 🌸

آن حکمت و قدرت و قدر را 🌸

آن شوکت و مکنت و کمر را 🌸

آن کلفت و چاکر پسر را 🌸

همیان پر از سکه و زر را 🌸

آن مرکب تند و تیز و چابک🌸

شمشیر دو لب به نیزو نوک 🌸

آن جامه ی ناز ارغوانی🌸

آن شه شه ی روز جوانی🌸

آن خان پر از شربت و الوان 🌸

پاتیل پلو زگوشت و ریحان 🌸

پاینده نباشد ای دل و جان🌸

آن تن و سرو سراچه ی خان 🌸
🌞

می بوده تو را دمی و مهمان☘️

تا مَحک زند تورا زایمان☘️

آن خالق یکتای الهی☘️

شورِ شعف و عشق و جوانی☘️

بنهاد برآن جسم و تن و جان☘️

تا چوگل شوی همیشه خندان☘️

قدری تو بدان عُمرودم خویش☘️

نیکو به صراط و بر ره خویش☘️

غرش مکن و خورده مگیران☘️

آن زور بر ضعیف بمیران☘️

یاد آر تو را که بوده روزی☘️

یک جُرعه ی خردکِ مَلوسی☘️

نه زور بُدی ، نه آنچه گفتم ☘️

از خلوتُ و پاکیت نگفتم ☘️

دل کوچک و دنیای تو مهدک☘️

شاهنشه بُدی به تخت کوچک☘️

نه فکر کَلُ ، سکه و زر بود☘️

نه دَبدبه و هِیکلِ یَل بود☘️

یک نوچه ی ریز خرد پایی☘️

کز خویش نمیتوان دفاعی☘️

کی؟ توان دیدن و شنیدن☘️

پایی که نبود بهر دویدن☘️

دردل ، زبان ساکت و خاموش☘️

نه فکر بدی نه هوش باهوش☘️

نه غیبت و تهمتش بکاری! ☘️

نه سُخره زدیگران توانی ☘️

از نیش کنایه اش خبر نیست☘️

دلهای خدا از تو جَرح نیست☘️
🌞

حکمی به ستم نخوانده بودی! ☘️

دستی به قلم نرانده بودی! ☘️

در عَجز! ، در آن قضای حاجت☘️

زانو به زمین، شدی به حالت! ☘️

جز مُلتمسُ گریه چه کاری؟ ☘️

تا «شاه وفا» به خود بخوانی☘️

«مادر»، شه من پادشه من☘️

من دلبر تو ! تو عاشق من☘️

اکنون که قضا! نموده ام من☘️

حاجت به روا رُبوده از من☘️

برگیرو مرا، خَجل ز رویت☘️

جانم به فدای مِهرو رویت☘️

نِق و نُوق نبود به هر چشیدن☘️

“دندان ستم” بهر دریدن☘️

چنگال تو را خرده خَسی بود☘️

عاجز زقمار و مَنجری بود☘️

“خودنما” در آئینه نبودی☘️

معصوم و گل خانه تو بودی☘️

پس کو؟ چرا چنین چنانی؟☘️

از خاطر خویش برده جوانی☘️

گفته به زبان بوده و معصوم☘️

یک راز جهان که بوده معلوم☘️

ای ناز به شصتِ چون و چابک☘️

دارنده آن حَربه و آن نوک☘️

هرگز به ستم سیف مچرخان☘️

آن ضعیف و ناتوان مرنجان☘️

آن پایه و آن اصل و دم خویش☘️

آن “مادر و اَب “سنبل و درویش☘️
🌞
اکنون که خزان گشتن و دستگیر☘️

بنشان به سَمَن، زیرو زبر گیر☘️

چون چرخ بلند و روزگارت ☘️

آرد به سَرت دَرَد دمارت☘️

گر ظلم کنی تو این دوکس را☘️

درهم بِدرد عافیتت را☘️

هر دست که بُدی همان ستانی☘️

این مثل بُوده زخود زمانی☘️

فاضل به دوچشم خویش دیده☘️

دلهای غَمین پُر جَریده☘️

آنکس که «پدر» زاو نیاسود☘️

تیری ز «اَجل» به خونش آلود☘️


مثنوی «شاه وفا».فاضل
تهران. زمستان. 1390ه. ش


**** 🖌لغتنامه 🖌********

🌈سمَن : گلی سه برگی، در مایه یاسمن
🌈چرخ بلند: گردش ایام
🌈جریده : دفتر، روزنامه
🌈سخره: مسخره کردن
🌈ملتمس: حالت تزرع
🌈جرح: مجروح، زخمی
🌈خس: خاشاک
🌈سنبل واَب: پدر و مادر
🌈درَد: پاره پاره، مجروح
🌈کرشم: ناز، غَمره
🌈همیان : کیسه
🌈سیف: شمشیر

🌞دیوان فاضل 🌞
Www.bayazeh.ir

دیوان فاضل , [26.12.24 02:50]
[ عکس ]
🔮الهه مادر. سند، سفال باستان ایران، محمد کاظم مزینانی. انتشارات آستان قدس رضوی 784. 1389 ه. ش.
•┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈•
فاضل. 1403/10/4.نیشابور
⚜️تاریخ بیابانک⚜️
@neyshaboornameh نیشابورنامه
@historybyabank. تلگرام
@tarikhebyabanak. ایتا
Www.bayazeh.ir سایت